martes, 7 de junio de 2011

UN JÓVEN CHINO VENDE UN RIÑÓN PARA COMPRAR UN IPAD// UN JOVE XINÈS VEN UN RONYÓ PER COMPRAR UN IPAD

.....Delante de tal "noticia" la verdad es que no sé como empezar... Yo ya sabía que el mundo y la humanidad estábamos locos pero creo que esto ya és demasiado. Este tipo de sucesos te hacen pensar en la enorme influencia y capacidad de persuasión que ejerce la publicidad, los efectos del capitalismo en las sociedades, y lo amplio que és el márgen individual que nos otorgamos como personas para conseguir hacer realidad deseos/ caprichos. Normalmente los adolescentes tenemos tendencia a hacer locuras. Locuras por amor, locuras por desamor, locuras para poder asistir a una fiesta, locuras para aprobar el siempre típico examen inaprovable, locuras por tener el teléfono de un chico,locuras por acceder a un concierto o tocar a tu cantante/artista favorito,  locuras por ser el primero que entra en El Corte Inglés el primer día de rebajas..... pero.... ¿Locuras por un Ipad? Por favor!


Como si no hubieran razones mejores para dar un riñón que el conseguir un Ipad. Lo peor es que creo firmemente que si un amigo de este chico hubiera necesitado que alguien le diera un riñón, seguro que este personaje no se lo hubiera dado, aunque ha sido capaz de hipotecar su juventud y su salud a cambio de un Ipad. Es que cada vez que repito esta frase me lo creo menos y me sorprende más...... a cambio de un IPAD! ESPECTACULAR!

¿Hasta dónde llegar para conseguir lo que uno quiere?

¿Hay límites morales que no hay que cruzar para conseguir productos y demás....?

¿Qué reacción debería tener Appel tras éste suceso?

Menos estrategias de ventas y persuasión y más educación y collejas constructivas me parece que necesitan en algunas partes de éste, nuestro mundo.


Catalán


.....Davant de tal "noticia" la veritat és que no sé com començar... Jo ja sabia que el món i la humanitat estàvem bojos però crec que això ja és massa. Aquest tipus de successos et fan pensar en l'enorme influència i capacitat de persuasió que exerceix la publicitat, els efectes del capitalisme en les societats, i l'ampli que és el marge individual que ens atorguem com a persones per aconseguir fer realitat desitjos/ capritxos. Normalment els adolescents tenim tendència a fer bogeries. Bogeries per amor, bogeries per desamor, bogeries per poder assistir a una festa, bogeries per aprovar el sempre típic examen inaprovable, bogeries per tenir el telèfon d'un noi, bogeries per accedir a un concert o tocar al teu cantant/artista preferit, bogeries per ser el primer que entra a El Corte Inglés el primer dia de rebaixes..... però.... Bogeries per un Ipad? Per favor!







Com si no hi  haguessin raons millors per donar un ronyó que aconseguir un Ipad. El pitjor és que crec fermament que si un amic d'aquest noi hagués necessitat que algú li donés un ronyó, segur que aquest personatge no l'hi hagués donat, encara que ha estat capaç d'hipotecar la seva joventut i la seva salut a canvi d'un Ipad. Es que cada vegada que repeteixo aquesta frase m'ho crec menys i em sorprèn més...... a canvi d'un IPAD! ESPECTACULAR!



Fins a on arribar per aconseguir el que un vol?



Hi ha límits morals que no cal creuar per aconseguir productes i altres....?



Quina reacció hauria de tenir Appel després d'aquest succés?



Menys estratègies de vendes i persuasió, i més educació i collejas constructives em sembla que necessiten en algunes parts d'aquest, el nostre món.

No hay comentarios:

Publicar un comentario